demonstratie met schapen en honden

Natuurlijke grasmaaiers op de ijsbaan.

Dit seizoen wordt het gras op de ijsbaan kort gehouden door een kudde schapen. Het bijzondere hieraan is dat het geen gewone schapen zijn maar, Clun Forrest en Welsh Hill Speckled Face schapen. Prachtige schapen om te zien. Er is nog meer bijzonder aan deze kudde. De eigenaresse, Cindy Way uit Waarland is dagelijks te zien in het weiland met haar twee Working Kelpie honden, King en Moon. Bijna zonder een woord te zeggen drijven de honden de schapen in een mum van tijd bij elkaar en brengen ze de kudde precies waar Cindy ze hebben wil.

Bewoners van de Dorpsstraat aan de kant van de ijsbaan genieten al enige tijd van dit schitterende schouwspel. De familie Kos en Nieuwenhuijse kwamen op het idee om Cindy te vragen om een demonstratie te geven voor de hele buurt. Cindy was onmiddellijk enthousiast en de datum 4 oktober dierendag, werd afgesproken. Middels een flyer werd de buurt uitgenodigd, waarop zo’n 60 enthousiaste mensen zich aanmelden.

Gelukkig was het prachtig weer op zaterdagmiddag 4 oktober. Iedereen zocht een plaatsje op het terras van de ijsbaan en werd van koffie voorzien. Peter Kos heette namens „de Volharding” iedereen welkom en vertelde wat over de uitbreiding en de plannen van „de Volharding”. Voltrots liet hij de nieuwe kwot zien, die kan vegen en borstelen, maar ook ingezet kan worden om gewonden te vervoeren bij de nieuw georganiseerde „Kôoltocht”. Ook bedankte hij de sponsors, die zich belangeloos hebben ingezet en dit nog steeds doen voor „de Volharding”.

Hierna gaf hij het woord aan Cindy Way die uitgebreid vertelde over haar Australische schapen en honden. Iedereen luisterde aandachtig en stelde zo af en toe een vraag. Cindy vertelde boeiend en gepassioneerd over haar hobby. Na een zeer interessante inleiding kwamen haar twee honden ten tonele. King en zijn dochter Moon zijn „Working Kelpie” honden en geboren met schapenhoeders genen.

De schapen liepen lekker te grazen verdeeld over de hele ijsbaan maar bij het zien van de honden was hun aandacht meteen getrokken. Als eerste mocht King aan het werk. Bijna zonder een woord van Cindy had hij in een mum van tijd de hele groep verzameld en bracht ze keurig tot voor de publieke tribune. Zo af en toe leek hij wel een hazewindhond, zo vreselijk snel. Hij had er duidelijk plezier in. Cindy ging een stukje wandelen en King zorgde ervoor dat de schapen haar volgden. Daarna keerde zij terug naar het terras. Diverse vragen werden vakkundig beantwoord. Ik dacht ik ga even een foto maken achter de schapen met de schapen, Cindy en onze buurtgenoten erop. Tot mijn stomme verbazing volgden de schapen mij door het weiland, keurig bij elkaar gehouden door King. Waarop ik riep, „zelfs ik kan het, het is helemaal niet moeilijk”.

Waarop Cindy King terugriep. Het was gelijk over de schapen gingen hun eigen gangetje weer en trokken zich van mij niets meer aan.

Het was tijd om King te wisselen voor Moon. Maar King had weinig zin zijn werk al te beëindigen. Ik vergeleek dit met een voetballer die gewisseld moest worden en dit onder protest deed. Ook Moon was zeer bedreven en supersnel. Ze kreeg gezelschap van een jonge hond van 7 maanden oud. Deze moest het vak nog leren, maar je kon zien dat er van nature al zeer veel inzat. Het ging allemaal nog wat wild, waardoor ook de schapen wat onrustiger werden.

We hielden even pauze, zodat iedereen even wat drinken kon en er was ook een hapje beschikbaar. Intussen speelde Jaap nog een deuntje op met zijn gitaar ter vermaak van iedereen.

Hierna werden de schapen binnen klaar staande hekken gedreven, waarna de partner van Cindy de schapen een pedicure behandeling gaf.

Alle hoeven werden nagezien, gekapt en bijgesneden. Tevens werden alle schapen ontwormd. Al met al een zeer leerzame middag die door iedereen zeer gewaardeerd werd.

Tijdens een borrel en hapje werd nog even gezellig bijgekletst, waarna iedereen weer voldaan huiswaarts keerde.